Εφιάλτης θερινής νυκτός.

Από πολύ μικρή ηλικία μαθαίνουμε να ταυτίζουμε το φως με την αλήθεια και το καλό, ενώ το σκοτάδι με τον φόβο και το κακό. Πάνω σε αυτό τον φόβο πάτησε η Remedy και βάλθηκε, πριν από περίπου μία δεκαετία, να μας κάνει να αγοράσουμε φακούς, φανάρια, ρεσό ή οτιδήποτε άλλο είναι ικανό να εκπέμψει ακτίνες φωτός. Ναι, ίσως να φοβάμαι λίγο περισσότερο από το συνηθισμένο, όμως όσοι έχουν περπατήσει στα ομιχλώδη δάση των Bright Falls διαβάζοντας το νέο manuscript που εντοπίσανε, υπό τους ήχους των φύλλων των δέντρων με έναν φακό στο χέρι, καταλαβαίνουν ακριβώς το συναίσθημα που βίωσα και μάλιστα δύο φορές.

Η Epic Games σε συνεργασία με τη Remedy αποφάσισαν να επαναφέρουν ένα καλά κρυμμένο διαμάντι, που κυκλοφόρησε πριν από περίπου μία δεκαετία για το Xbox 360, με τους παίκτες τότε να μην του δίνουν την απαιτούμενη σημασία. Ύστερα από περίπου δύο χρόνια βρέθηκε και στο Steam, που και πάλι δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Με τα χρόνια όμως κατάφερε να βρει τον δρόμο του και να χτίσει ένα όνομα, με μία μερίδα ανθρώπων να αναγνωρίζει το αριστούργημα που ακούει στο όνομα Alan Wake. Φθάνοντας στο σήμερα μπορεί να μην έχουμε κάποιο sequel, όμως έχουμε μία remastered έκδοση, ανασταίνοντας ένα καλά θαμμένο παιχνίδι και χτίζοντας ελπίδες σε όσους ζητούν τη συνέχεια. Πέραν αυτού, οι παίκτες του PlayStation έχουν την δυνατότητα για πρώτη φορά να εξερευνήσουν τους Bright Falls.

ΜΕΙΝΕ ΣΤΟ ΦΩΣ

Ο Alan Wake είναι ένας διάσημος best-seller συγγραφέας αστυνομικής περιπέτειας, αντίστοιχου βεληνεκούς με τους Stephen King και David Lynch. Τα τελευταία δύο χρόνια του storyline όμως ταλανίζεται από ένα πρόβλημα το οποίο δεν του επιτρέπει να συγγράψει, με τον ίδιο να καταφεύγει στους Bright Falls, μία επαρχιακή πόλη στην Ουάσιγκτον με τη συνοδεία της γυναίκας του και με σκοπό να απολαύσει μερικές μέρες ηρεμίας. Οι ολιγοήμερες διακοπές του όμως θα εξελιχθούν σε έναν τεράστιο εφιάλτη, με τη γυναίκα του να εξαφανίζεται και τον ίδιο να χάνει ένα μεγάλο κομμάτι της μνήμης του, περίπου μίας εβδομάδας. Το διάστημα αυτό, κατάφερε να συγγράψει την τελευταία του νουβέλα, με τον ίδιο να παίρνει να ηνία του πρωταγωνιστικού ρόλου, χωρίς καν να το γνωρίζει.

Ο στόχος; Ένας και απαράλλακτος, η εύρεση της αγαπημένης του Alice και κατά συνέπεια η απομάκρυνση του μαύρου σύννεφου που έχει σκεπάσει την πόλη, ντύνοντας την με παραφυσικά στοιχεία. Το ταξίδι του δεν θα είναι σε καμία περίπτωση απλό, αφού πέρα από τα μηδαμινά στοιχεία που διαθέτει, ανακαλύπτει πως ανθρωπόμορφα πλάσματα, που έχουν καταληφθεί από το σκοτάδι, τον θέλουν νεκρό, καραδοκώντας σε κάθε σκοτεινό σημείο. Το σκότος αντιμετωπίζεται με φως ή τουλάχιστον το αποδυναμώνει, καθώς οποιαδήποτε πηγή φωτός είναι ικανή να καταστήσει ευάλωτο κάθε taken και να τον οδηγήσει στον αφανισμό, με τη βοήθεια φυσικά ενός όπλου. Το θρίλερ στο οποίο ζει ο Alan έχει μπόλικο μυστήριο, ανατροπές και καταφέρνει με μαεστρικό τρόπο να αποφύγει κάθε κλισέ. Η Remedy κατάφερε να αποδείξει πως μπορεί να δημιουργήσει κόσμους που δεν πατάνε σε ρηχά νερά, παίρνοντας το ρίσκο του διαφορετικού, δίνοντας με αυτό τον τρόπο προσωπικότητα στα πονήματα της. Επιπλέον, δεν προσφέρει αναμασημένη τροφή, με την αφήγηση να μην πραγματοποιείται αποκλειστικά σε κάθε cinematic αλλά να δίνεται και μέσω του gameplay, μέσω της εξερεύνησης.

Το Alan Wake είναι από τα ελάχιστα παιχνίδια που με έβαλαν σε διαδικασία να ασχοληθώ με τα collectables αλλά και να εξερευνήσω έναν μη open-world κόσμο. Μερικά παραδείγματα από τα πράγματα που συνέβαλαν σε αυτό είναι η ύπαρξη μίας τηλεοπτικής σειράς εντός του παιχνιδιού και οι τοπικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί. Αυτό όχι για να δω μερικά επιπλέον trophies στη συλλογή μου, αλλά γιατί παντού κρύβεται μία πληροφορία, που θα βοηθήσει στο να επέλθει η λύση του μυστηρίου, όχι για τον Alan αλλά για εμένα. Τα manuscripts που βρίσκονται σκορπισμένα σε κάθε γωνιά της πόλης προοικονομούν τη συνέχεια της ιστορίας, αφού πρακτικά συλλέγεις μία μία τις σελίδες του μυθιστορήματος που εξελίσσεται σταδιακά, ακολουθώντας πιστά το σενάριο. Πολλές φορές αισθάνθηκα σαν μία μαριονέτα που απλά λάμβανε μέρος σε γεγονότα, τα οποία έχουν προκαθορισμένη έκβαση. Αυτή η διαπίστωση με προβλημάτισε τόσο κατά την διάρκεια του παιχνιδιού όσο και στο τέλος. Και μίας που ανέφερα την λέξη τέλος, ας σταθούμε λιγάκι σε αυτό.

ΒΑΛΕ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

Πολλά παιχνίδια επιλέγουν να αναλύσουν και να αποκαλύψουν την πλήρη ιστορία που κρύβεται πίσω από το σενάριο που έχουν δημιουργήσει. Κάποιοι άλλοι, λίγο πιο τολμηροί αφήνουν ορισμένα κενά, οπού ακόμα και μέχρι το τέλος δεν αποκαλύπτονται. Εκεί η φαντασία του κάθε παίκτη έρχεται να τα καλύψει. Το Alan Wake ανήκει στην δεύτερη κατηγορία παιχνιδιών, με τον  Sam Lake και τους υπόλοιπους writers να μην επέλεξαν ακριβώς να αποκόψουν πληροφορίες αλλά να δημιουργήσουν όγκο ερωτήσεων, που δεν απάντησαν με μία απλή και γραμμική ροή. Ακόμα και σήμερα κυκλοφορούν άπειρα plot guide με επίδοξους ερευνητές της αλήθειας, με τον καθένα να βρίσκει μία διαφορετική εκδοχή. Και μόνο που μπήκα στην διαδικασία να μάθω πράγματα για το παιχνίδι εκτός  αυτού αντιλαμβάνομαι το πως επίδρασε και επιδρά ακόμα η αφήγηση που επιλέχθηκε.

Πέρα από τις άπειρες διάσπαρτες σελίδες όπως είπα και πριν στο παιχνίδι συναντάμε περιεχόμενο που βοηθάει στην επίλυση του μυστηρίου. Βέβαια για να είμαι ειλικρινής ειδικά στην αρχή μόνο μπερδεμένος αισθανόμουν κάθε φορά που αποφάσιζα να παρακολουθήσω ένα επεισόδιο από την αυτόνομη σειρά με ονομασία Night Springs. Live action σκετσάκια που καταπιάνονται με το παραφυσικό και που αν και προαιρετικά αφέθηκα στην εξέλιξη τους, ακόμα και αν δεν έβγαινε το παραμικρό νόημα. *Κάθε τι στο Alan Wake έχει νόημα και λόγω ύπαρξης, αφού υπάρχει όχι για να μεγαλώσει την διάρκεια αλλά για να προσθέσει περισσότερη αξία και νόημα στο όλο εγχείρημα.

Η ΕΒΔΟΜΗ ΓΕΝΙΑ ΣΥΝΑΝΤΑΕΙ ΤΗΝ ΕΝΑΤΗ

Όντας ένα απλό remaster, το Alan Wake δεν βασίζεται σε ριζοσπαστικές αλλαγές που το διαφοροποιούν αισθητά από το original, αλλά σε βασικές μετατροπές που αφορούν κυρίως τον οπτικό τομέα. Οι Bright Falls φαίνονται πιο όμορφοι και πιο ζωντανοί από ποτέ, κρατώντας τη σκοτεινή και μυστήρια ταυτότητα που είχε. Τα ομιχλώδη τοπία, τα μεγάλα και πυκνά δάση, το σκότος που περιβάλλει σχεδόν τα πάντα αλλά και τους οικισμούς δείχνει πιο ρεαλιστικό. Βελτιώσεις έχουν δεχθεί και τα μοντέλα των χαρακτήρων, με τις ξύλινες αντιδράσεις όμως να παραμένουν, κάτι που υπάρχει και στα cinematics που, αν και αλλαγμένα, κρατάνε ακόμα τα άγαρμπα animations και τα σποραδικά frame drops. Εξαιρώντας τα cinematics, το παιχνίδι τρέχει απροβλημάτιστα σε 4Κ 60FPS στις κονσόλες νέας γενιάς και 4K 30FPS στις αναβαθμισμένες εκδόσεις κονσολών της προηγούμενης.

Η remastered έκδοση δεν έχει υποστεί αλλαγές όσον αφορά στο κομμάτι των μηχανισμών, αφού είναι απλό remaster και τίποτα παραπάνω. Στηρίζεται αποκλειστικά στο κατά πόσο φρέσκο ήταν όταν κυκλοφόρησε. Ευτυχώς για τον ίδιο τον Alan, αλλά και για εμάς, το gameplay παραμένει ένα από τα θετικά του στοιχεία. Υπάρχουν μερικά θέματα που προδίδουν την ηλικία του, όπως η κάμερα και το γεγονός πως το sprint επιτυγχάνεται με το πάτημα των L1/LB, όμως σε γενικές γραμμές καταφέρνει να σταθεί στα πόδια του. Η έλλειψη του κέρσορα σε ένα third-person shooter αποτέλεσε μεγάλο ρίσκο και είναι μία καινοτομία που με κέρδισε, προσφέροντας μου κάτι πρωτόγνωρο, ενώ μέχρι τώρα δεν έχω δει παρόμοιο μηχανισμό. Με τον φακό να εξελίσσεται στο μεγαλύτερο όπλο μας, αφού μας βοηθάει στο να κάνουμε ευάλωτους του εχθρούς, να στοχεύσουμε με το όπλο μας, να εξερευνήσουμε τις περιοχές, αλλά και να σταματήσουμε αντικείμενα που έχουν καταληφθεί από το σκότος και μας επιτίθενται. Το παιχνίδι διαθέτει 3-4 βασικά όπλα τα οποία πλαισιώνονται από μερικά αντικείμενα που κάνουν την περιπλάνηση μας λίγο πιο εύκολη. Περίπου στη μέση έχουμε γνωρίσει όλους του βασικούς μηχανισμούς, με το gameplay να μένει στάσιμο. Η μικρή συνολική διάρκεια όμως και η γραμμική δομή του δεν επιτρέπουν να επέλθει κορεσμός, με το Αlan Wake να επαναλαμβάνεται μεν αλλά να μην κουράζει τόσο γρήγορα δε. Η εξερεύνηση πέρα από αιτία της ανίχνευσης της αλήθειας υπάρχει, καθώς το παιχνίδι είναι κατά βάση survival. Μπαταρίες, σφαίρες και οτιδήποτε άλλο φωσφορίζει είναι απαραίτητο, αν ο Alan θέλει να ξαναδεί την γυναίκα του.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Πλέον, μόνο υπό ιδιαίτερες συνθήκες μπορώ να παίξω ένα remaster, αφού συνήθως οι αλλαγές που δέχονται είναι ελάχιστες. Παρόλα αυτά το Alan Wake Remastered είναι η μεγάλη ευκαιρία που αναζητούσε η Remedy, επαναφέροντας ένα αριστούργημα, με σκοπό αυτή τη φορά να βρει τον δρόμο του και να χτίσει ένα μεγάλο κοινό, που θα αναμένει την επικείμενη συνέχεια. Οι αλλαγές που προσφέρει σε σχέση με το βασικό παιχνίδι περιορίζονται στα γραφικά και στη μεγαλύτερη άνεση των frames, ενώ δίνει την ευκαιρία σε όποιον ήθελε να το παίξει και δεν μπορούσε, αφού πλέον είναι διαθέσιμο σε κάθε πλατφόρμα. Είτε η Remedy δημιουργεί καλά παιχνίδια είτε όχι το σίγουρο είναι πως τους δίνει χαρακτήρα και προσωπικότητα. Δύσκολα μπορώ να σκεφτώ ένα παρόμοιο παιχνίδι με το Alan Wake, με τα συναισθήματα που μου δημιούργησε και τις δύο φορές να είναι μοναδικά.

Ευχαριστούμε πολύ την AVE Tech για την παροχή του review copy!