Τα έργα του Hideo Kojima έφτασαν πολύ αργά στη ζωή μου και ευτυχώς! Τα games του δεν ήταν απλά games, αλλά ιστορίες με πληθώρα θεμάτων, που δίνουν στον παίκτη άφθονη τροφή για σκέψη. Βαθιά φιλοσοφημένα, πολιτικά εμπεριστατωμένα, αισθητά αντιπολεμικά και φρέσκα ακόμα και σήμερα, τα Metal Gear βρίσκονται στο φάσμα ένωσης της τέχνης και της μάθησης.
Κατά την αποκάλυψη της επανακυκλοφορίας τους στις κονσόλες νέας γενιάς οι νευρώνες μου πήραν φωτιά, το τελικό προϊόν, όμως, ήταν κάτι που με πίκρανε όσο και αν χάρηκα που μου επέτρεψε να τα βιώσω ξανά. Τα Metal Gear αναφέρονται δικαίως ανάμεσα στα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών, ιδιαίτερα τα Metal Gear Solid & Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty. Mπορώ να σας τα συζητάω για ώρες και να σας γράφω σελίδες-διθυράμβους για αυτά και τώρα που τα ξανάπαιξα καταλαβαίνω καλύτερα πως όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο και να αλλάξουν οι εποχές τα αριστουργήματα είναι διαχρονικά. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι παίζονται και με την ίδια άνεση.
THOSE GAMES ARE SOLID
Ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα να απονέμω στα πρώτα δύο MGS. Το original (αν θεωρήσουμε ξεχωριστά τα Metal Gear-σκέτο) μου έμαθε τι θα πει παιχνίδι με «μπάλες», χάρις στον κινηματογραφικό τρόπο που χρησιμοποιεί για να προσεγγίσει τα θέματά του, άλλα και τις σεναριακές τεχνικές που μας χώνουν μέσα στην πολίτικη του πολέμου και των μεγάλων δυνάμεων, σπάζοντας τον τέταρτο τοίχο και δείχνοντάς μας πόσο αδίστακτοι μπορούν να γίνουν οι έχοντες την εξουσία. Εικονοποιεί επίσης την εύθραυστη ψυχή που μπορεί να κουβαλάει ένας – φαινομενικά – killer και βέβαια, το προσωπικά αγαπημένο, την επιστήμη και ειδικά τη βιολογία και τη γενετική. Οι εναλλαγές των συναισθημάτων, οι ανατροπές, το πλάγιο exposition και ολόκληρη η μυθολογία, που δημιουργεί με τη χρήση του μεταφυσικού στην απίστευτα πολύπλοκη ιστορία του πονήματος του Kojima, είναι μαγική ακόμα και όταν η υπερβολή φτάνει στα άκρα.
Αναφορά αξίζει ακόμα περισσότερο στο MGS2, που σίγουρα σας συνιστώ να παίξετε πιο πολύ από κάθε άλλον τίτλο της συλλογής. Αυτό διότι το μεγαλείο του σεναρίου του έβλεπε τουλάχιστον 25 χρόνια μπροστά από την εποχή του και θα μπορούσα να το παρομοιάσω – και ξέρω ότι μπορεί να ακουστώ υπερβολικός – ως οργουελικό. Είναι τρομερά επίκαιρο! Για να να πάρετε μία πρώτη γεύση, ας πούμε γενικολογώντας πως ασχολείται με τα δρώμενα με την άπλετη διάδοση την πληροφορίας στην εποχή που (τώρα όχι τότε) ζούμε, την λογοκρισία της, την κουλτούρα της πολίτικης ορθότητας, άλλα και με την τεχνητή νοημοσύνη.
Η ειρωνεία βρίσκεται στο ότι όταν ξεκινάτε τα παιχνίδια σας του Metal Gear Solid Master Collection Vol.1 θα σας καλωσορίσει ένα προειδοποιητικό μήνυμα πως ίσως τα παρελκόμενα σας φανούν outdated, ως προς τα όσα απεικονίζουν και κάπου εκεί… ο Kojima γελάει φωναχτά! Μέσα από αυτή τη συλλογή σίγουρα μπορείτε να κατανοήσετε ορισμούς πολεμικούς, οι οποίοι θα σας ανοίξουν το μυαλό για το πώς παίζονται κάποια πολιτικά παιχνίδια μπροστά στα μάτια μας, για το πώς μεγάλες δυνάμεις ασκούν επιρροή και πώς τα όπλα (και δη τα πυρηνικά) χρησιμοποιούνται στην πράξη και στη θεωρία. Με συζητήσεις γύρω από τη φιλία, τον πόλεμο, την αγάπη μέχρι και την ευγονική – ναι καλά διαβάσατε – η δεξαμενή θεμάτων είναι τεράστια, αρκεί να θέλετε να μάθετε και να ανακαλύψετε.
Πέραν των δύο MGS, υπάρχει και η επιλογή του MGS3: Snake Eater που, είτε το παίξετε τώρα είτε όχι, θα ξανάχετε την ευκαιρία με το προσεχές Metal Gear Solid Δ, το remake του.
Οι τότε ερμηνείες στα MGS 1-3, αγγίζουν μέχρι σήμερα την τελειότητα, με αυτή του David Hayter να είναι φυσικά στην κορυφή. Αξίζει να τσεκάρετε πόσο πετυχημένα η ομάδα του Kojima εμπλούτιζε τις σκηνές της τριλογίας με τη μουσική, αλλάζοντας το ύφος στις σκηνές που υπάρχει έντονο συναισθηματικό ενδιαφέρον και ποτίζοντάς τις με την ανάλογη ενέργεια. Ειλικρινά σας μιλάω, παρότι τα ‘χω παίξει και στο παρελθόν, δεν απέτυχαν στο να με ανατριχιάσουν ξανά σε συγκεκριμένες σκηνές. Ο άνθρωπος (και οι συνεργάτες του προφανώς) έχει δείξει και πιο πρόσφατα με το Death Stranding πως ξέρει να τοποθετεί τη μουσική του στα κατάλληλα σημεία.
Πέραν της παραπάνω τριάδας και των δύο απλών Metal Gear όμως, στο πακετάκι θα βρείτε και πλούσιο επιπλέον περιεχόμενο. Μέσα του υπάρχουν όλοι οι διάλογοι και το script για να το διαβάσετε λέξη-λέξη σαν βιβλίο, υπάρχει ένα master book που κρύβει μέσα του τις πληροφορίες όλου του saga, ενώ υπάρχουνε ακόμα και graphic novels του. Γενικότερα, προσπάθησαν να βάλουν στο bundle όσο περισσότερο Metal Gear μπορούσαν, αλλά… δεν το έκαναν σωστά! Μπορεί τα games αυτά καθαυτά να έχουν και το 2023 ποιότητα απόλυτων δεκαριών, μπορεί να είχανε φέρει απίστευτες καινοτομίες και να καθόρισαν ακόμα και το πως φτιάχνονται μερικά παιχνίδια του σήμερα, μπορεί να έδωσαν ασύγκριτο κινηματογραφικό στιλ στην κάμερα και στις ερμηνείες των χαρακτήρων – γενικά πολλά μπορεί – όμως ο τρόπος που επέλεξε η Konami να τα φέρει στις τωρινές κονσόλες είναι – δυστυχώς – πολύ φτωχός.
…BUT THIS PORT IS LIQUID
Η ιαπωνική εταιρεία πήρε το μεγαλύτερο franchise της και παραμέλησε την αναβάθμιση του εικαστικού του πλούτου του. Το πρώτο και κυριότερο που πρέπει να καταλάβετε είναι ότι μπροστά μας δεν έχουμε κάποιο remaster/remake, μιλάμε απλά για ports. Δηλαδή πήραν τα 5 παιχνίδια που κυκλοφόρησαν μεταξύ 1987 και 2004 ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ, τα στριμώξανε σε ένα πακέτο και τα πουλήσανε και σε – αν θέλετε τη γνώμη μου – τσιμπημένη τιμή. Και οκ, τα MGS 2 και MGS 3 ήταν ήδη ψιλο-φρεσκάρισμενα από την Bluepoint Games για την επανακυκλοφορία τους στο PS3. Που και πάλι θα έπρεπε να έχουν λάβει κάποια επεξεργασία ώστε να υποστηρίζουν και αυτά και τα άλλα 4Κ ανάλυση ή να έχουν γενικότερα καλύτερο resolution των 720p. Πάλι καλά που τρέχουν στα 60FPS να λέμε… ή μήπως να μην βιαστούμε; Κι όμως, το MGS του Playstation 1 ήρθε στα νέα γένια με κλειδωμένα τα καρέ στα 30 και ΚΑΝΕΝΑ upscale, πράγμα που αν βαριόταν να κάνει η Konami μπορούσε έστω να αναθέσει σε emulators. Ούτε πειραματίστηκαν με το hardware. Δεν έγινε δηλαδή καμία εκμετάλλευση του DualShock (πόσω μάλλον του DualSense) για να έμπαιναν οι ήχοι του codec στο χειριστήριο, μία ιδέα που πολύ πρόχειρα σκεφτήκαμε και σίγουρα θα ήταν απλό να υλοποιηθεί.
Καμιά αναβάθμιση δεν έγινε ούτε στον χειρισμό του παιχνιδιού – ξαναλέμε, ούτε στα games της δεκαετίας του ’80 – με τον οποίο κάποιος νεότερος ηλικιακά παίκτης θα τα βρει σκούρα και μπορεί να τον αποθαρρύνει από το να απολαύσει τη συλλογή. Μεγάλο αρνητικό για μένα αποτελεί παντελής απουσία των save states, που καθιστά την εμπειρία ακόμα πιο πρωτόγονη. Όπως και η κάκιστη παύση στα cutscenes μπορεί να σας οδηγήσει άθελά σας στο να χάσετε κάποια καίρια στιγμή της πλοκής από χαζομάρα. Ακόμα και απλά πράγματα, όπως το να λειτουργούν όλα τα games ως ενωμένο προϊόν και να αποκτάς πρόσβαση σε αυτά μέσω ενός μόνο μενού, φάνηκε να είναι ψιλά γράμματα για την Konami, που δεν μας έδωσε μία τέτοια (και καμία) quality of life επιλογή, μόνο και μόνο για να τα πουλήσει και ξεχωριστά. Το μονό που μπορώ να δω ως θετικότατο στο πώς μεταφέρθηκαν τα παιχνίδια στο σήμερα είναι η ευκαιρία να παίξουμε τα “αρχαία” Metal Gear & Metal Gear 2: Solid Snake, η πρόσβαση στα οποία ήταν μέχρι πρότινος κάπως δύσκολη. Όλα τα υπόλοιπα όμως, αφήνουν την εντύπωση πως οι δημιουργοί προσπάθησαν με γρήγορες διαδικασίες να αρμέξουν το κοινό που αγαπά τόσο πολύ αυτά τα παιχνίδια.
Που καταλήγουμε; Καταπληκτικά, θρυλικά παιχνίδια ακόμα και για τα δεδομένα του 2023, που δυστυχώς επέστρεψαν με όλα τα απολιθωμένα πρότυπα χειρισμού και το τεχνικό τέλμα αρκετών δεκαετιών πριν.
KEPT US WAITING… FOR WHAT?
Αν είστε λάτρεις της σειράς, το πακέτο αυτό (μάλλον) θα σας απογοητεύσει ως προς την ποιότητα του port και μόνο. Τα παιχνίδια που περιλαμβάνει είναι μυθικά, δεν χωράει καμιά αμφιβολία και αν κάποιος δεν τα έχει παίξει τα συνιστούμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ανησυχία μας είναι πως πιθανότατα θα ταλαιπωρηθείτε από την παλαιότητά τους και λόγω του ότι επέστρεψαν – για κάποιον λόγο – με απείραχτο χειρισμό. Αν με κάποιο update προστεθούν έστω τα στοιχειώδη, τότε θα μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε «τίμιο» με μικρότερη επιφύλαξη. Στα χρήματα που ζητά, προς το παρόν, το προτείνουμε μόνο σε όσους δεν έχουν βιώσει ποτέ τους Metal Gear.
Ευχαριστούμε πολύ τη CD Media για την παροχή του review copy!